همین چند ثانیه پیش یه اتفاقی برا ذهنیت هام افتاد.

《اینکه موفق شدم مخاطب بین باشم》 و دست از برای خودنویسی و نشخوارِ کلمات بردارم.

فصل تازه و دنیای تازه.

....

داشتم بالاخره می خوابیدم که اصوات و تصاویر ذهنیم فعال شدن، حرف های آقای محبوب درباره انواع زنان. یادم رفته محتواش. یادمه فقط که میگفت آدمها چند دسته محدودند. مثلا سه چار مدل زن داریم

زن بازار

زن خونه

زن

حالا بار بعدی که روبرو شدم با ایشون، میخوام ک دوباره برام بگه.

...

یه تصمیم خصوصی هم در مورد نحوه نمایش خویشتن، گرفتم که مشتاقم زودتر فرصت اجرا پیدا کنم.

.....

می دونم نسبت به قبل خیلی بیشتر به مرگ نزدیک شدم. لاکن خیلی بیشتر از قبل، طعم زندگی برام لذتبخش شده.

......

حس قشنگی دارم به خانمی که تازگیا با ایشون دوست شدم. به شدت برام جذابه. بزرگترین دلیلش اینه که بشدت آرومه و دلگرم کننده. بدون اینکه حرفای عجیب غریب بزنه، و از کلیدهای روانشناسی زرد و نارنجی بخواد استفاده کنه، چنان آرامبخشه که هر کسی دلش میخواد از کنارش جم نخوره. ..

..بزودی دربارش می نویسم.

و هم درباره خانم رییس.

تا قلم ریزیِ بعدی قلبتون خوشرنگ باد..

مرگیاس